Joga jako gimnastyka ciała, filozofia i rozwój duchowy na ścieżce lajów
Jeśli w sondzie ulicznej zapytamy przechodniów czy wiedzą co to jest joga, prawdopodobnie większość odpowie twierdząco. Jedni powiedzą, że to forma gimnastyki, jak stretching i pilates, inni skojarzą jogę z hinduizmem i buddyzmem, jeszcze inni określą ją jako metodę rozwoju osobistego. Ci ostatni będą najbliżej prawdy o jodze, ale jakąś część racji będą mieli wszyscy. Asany są przygotowaniem do medytacji i bardziej oświeconych stanów umysłu. Mistrz Patanjali Ryszi w Joga Sutrach zaledwie wspomina o asanach, a inne starożytne teksty wyliczają tylko niewielką ilość pozycji ciała. Laja Joga jest najstarszą znaną autentyczną jogą, ścieżką oczyszczania i rozwoju ćakramów. Zawiera w sobie wszystkie jogiczne sadhany, czyli sposoby praktyk. Przedstawia szczegółowo budowę wewnętrzną człowieka, wszystkich pięciu jego ciał (kośa). Z bardziej znanej strony laja pokazuje sposoby oczyszczania aury, nadi i czakramów czyli tego co można nazwać aurą, biopolem, energetyczną otoczką człowieka i meridianami.
Mistrz Jogin - Ryszi Patańdżali |
Czym pozycje jogi różnią się od zwykłej szwedzkiej gimnastyki nauczanej w szkołach? Temat ten wraca jak bumerang w rozmaitych rozmowach, w sumie rzadziej nawet w samym środowisku jogicznym, a w zasadzie szkoda, bo potrzebne są dyskusje o kontekście jogi. "Na zewnątrz" grup jogicznych, na spotkaniach towarzyskich, w pracy - stosunkowo często znajdzie się ktoś błyskotliwy, kto zada pytanie: "A czym się pozycje jogi różnią od ćwiczeń gimnastycznych?". Temat pojawił się ostatnimi czasy w samym środowisku jogicznym naa jesień 2010 roku wywiązała się bardzo interesująca dyskusja między acharyą Śrivatsą Ramaswamim a autorem interesującej książki „Yoga Body: The Origins of Modern Posture Practice” dr. Mark Singleton'em o tym, co konstytuuje wyjątkowość systemu asan w jodze i na czym polega ich odmienność od zwykłych ćwiczeń gimnastycznych.
Sanskryckie słowo „joga” oznacza „scalać, ujarzmiać, łączyć”. Joga to system duchowy wyrosły w starożytnej kulturze Indii, ale nie jest ściśle związany ani z hinduizmem, ani z żadną konkretną religią. Joga pojawiła się w wedyjskiej kulturze duchowej wspólnej dla braminizmu, dżinizmu, hinduizmu, buddyzmu, a także sikhizmu. Joga jest zatem wartością ponadnarodową i ponadreligijną – jest to rozbudowany i precyzyjny system osobistego rozwoju polegający na jednoczesnym doskonaleniu ciała, umysłu i ducha oraz rozwijaniu harmonii z przyrodą. Warto pamiętać, żeby nie dać sobie wciskać plastikowych "mat do jogi", bo jogini na plastikach energetycznie izolujących od energii ziemi i przyrody nie ćwiczą. Trzeba też unikać sal bez dobrej wentylacji i wietrzenia, bo generalnie jogę najlepiej ćwiczyć w naturze, w kontakcie z przyrodą, a do ćwiczeń relaksacji czy oddychania potrzeba świeżego powietrza. Zatem rzekome kluby jogi przy ruchliwych i zadymionych ulicach w centrach miast, a także w dusznych salach gimnastycznych pozbawionych okien raczej odpadają. Tradycyjne maty do jogi produkowane są z trawy.