Laja Tantra

Tantra i ćakramy 

Tantra w dewanagari तन्त्र dosłownie znaczy "narzędzie służące do rozciągania (świadomości)", od sanskryckiego rdzenia tan- "ciągnąć" z przyrostkiem -tra (por.: mantra, yantra): tanyate, vistaryate dźnianam, anena iti tantram - rozciąga, rozszerza poznanie, dlatego nazywana jest tantrą. Etymologicznie, słowo tantra wywodzi się od słowa wątek tkaniny, nici która biegnie nieprzerwanie tworząc utkaną całość materiału. Adepci tantry nie wykluczają żadnego przejawu życia i świata, uznając, że wszystko może być umiejętnie użyte na drodze oświecenia. Stosują w tym celu różnego rodzaju praktyki, zawierające praktyki jogi, jogicznych medytacji, takie jak kundalini i nadi, przekazywane często jedynie ustnie w nieprzerwanej linii od nauczyciela do ucznia. Hinduistyczne rytuały tantryczne są rozwinięciami rytuałów wedyjskich. 

Tantra Joga - Ścieżka Ośmiostopniowa

Tantra oznacza dosłownie „wyzbycie się prymitywności”, „wysubtelnienie”. Termin Tantra jest synonimem pojęcia Magia w szczególności do dziedziny kształtowania miłosnych związków międzyludzkich oraz życiowego powodzenia czyli w praktyce skutecznego prosperowania. W naukach Laja Jogi, Tantra zajmuje poczesne miejsce ponieważ dotyczy skutecznego usuwania problemów kłopotów codziennego ludzkiego życia. Mędrcy Tantrę nazwali Sztuką Życia, a współcześnie treningi tantryczne pojawiają się pod nazwami Psychosyntezy, Psychologii Transpersonalnej, Rebirthingu, Regresji Inkarnacyjnej, Sztuki Życia, Laboratorium Psychoedukacji, Szkoły Życia, Kursów Prosperity, Świadomości Dobrobytu, Związków Miłości, Sztuki Afirmowania, Duchowej Kultury, Kursu Cudów, Menadżeringu, Duchowego Tańca, Pozytywnego Myślenia, Twórczej Wizualizacji, Asertywności, Kreatywności i podobnych. Wszystkie te kursy i treningi są właśnie wprowadzeniem w jakiś aspekt wiedzy i praktyki naszej starożytnej Tantry będącej prawdziwą Magią Życia. 

Laya Tantra (spolszcz.: Laja Tantra) obejmuje wiedzę praktyczną o tym jak żyć i funkcjonować w świecie pośród ludzi, jak stwarzać udane związki intymne, miłosne, jak odnajdywać życiową miłość, jak stwarzać sobie warunki do godziwego ludzkiego życia, dobrobytu, powodzenia, dochodu i szczęścia. Twórcze i skuteczne aranżowanie swoich spraw bytowych i życiowych, rozwiązywanie problemów, usuwanie psychicznych cierpień jest niewątpliwie dobrym początkiem jakiegokolwiek duchowego życia niezależnie od wyznawanej religii i światopoglądu. Współcześnie mówi się o Tantrze hinduistycznej, buddyjskiej, muzułmańskiej (sufickiej), żydowskiej i chrześcijańskiej. Tantra żydowska znana jest szczególnie ze skutecznej działalności na polu prosperity, bogactwa i dobrobytu, a wcielenie w życie odpowiednich zasad postępowania zawsze daje pożądane rezultaty.

Człowiek ma prawo do Miłości, człowiek ma prawo do Dobrobytu i twórczego realizowania się w życiu na wybranym polu nauki, sztuki, religii, pracy, techniki, artyzmu i innych. Poznanie samego Siebie (Atmana) i realizowanie się w życiu jest właśnie wedyjską sztuką Samorealizacji i Samourzeczywistnienia. Wcielenie w życie zasady Miłości staje się siłą napędową dla realizacji człowieka w jego indywidualnym życiu. Miłość intymna w wybranym związku i świętość każdego aktu seksualnego, Miłość i Przyjaźń w międzyludzkim Braterstwie, udana i pełna Miłości działalność zapewniająca powodzenie w dochodowych Przedsięwzięciach (Prosperity), otwarcie dla wymiaru duchowej sztuki i tworzenia, wszystko to zwiastuje rodzącą się w bólach i pośród ciemnych przeciwności Nową, Socjalną Kulturę Duchową zwaną Społecznością Epoki Wodnika. Zasada Miłości dla Wszystkich staje się powoli acz nieuchronnie podstawą, podstawowym Prawem Funkcjonowania każdego Nowego, Odrodzonego Człowieka Przyszłości.

Usuwanie lęków, samoakceptacja, bycie tutaj i teraz, harmonia z innymi ludźmi, poszanowanie życia i stworzeń, budowanie pokoju i braterstwa to działalność ludzi na rozmaitych polach aktywności na całej naszej planecie. Tantra oferuje proste i skuteczne narzędzia oczyszczania człowieka z gniewu, zmartwień, problemów i trosk, usuwania lękowych fobii i demonicznych zagrożeń starej cywilizacji epoki Ryb opartej na feudalnym przymusie i terrorze. Nowe społeczeństwa odejdą od struktur feudalnych i feudalno-parlamentarnych budując w pełni timokratyczne społeczności, w których każdy będzie miał bezpośredni głos w zarządzaniu społeczeństwem, a wartości ludzkie zostaną zbudowane na autorytecie autentycznych Przewodników Duchowych, Guru rodzaju ludzkiego, którzy rzeczywiście widzą cel i przeznaczenie rodzaju ludzkiego.

Uwolnienie, wybawienie człowieka od wszelkich kompleksów i syndromów winy przeważnie indukowanych, wmówionych przez chore otoczenie, szczególnie syndromów winy w dziedzinie życia seksualnego oraz prawa do bogactwa, zdaje się być podstawowym priorytetem wszelkiej terapeutycznej działalności w społeczeństwie. Rozmaite fobie, jak poczucie zagrożenia, urojenia grzeszności z wiązane z seksem, kompleks biedy i niższości, syndrom uległej i podporządkowanej owieczki, a raczej barana niezdolnego do samodzielnej i twórczej egzystencji, chora, apodyktyczna władza rodzicielska o strukturze feudalnej prowadząca do wyniszczenia jednostki, brak wartości duchowych i moralnych w społeczeństwie, wszystko to jest przedmiotem zainteresowania i kompleksowej terapii, przemiany i oczyszczenia w procesach prostych i przystępnych ćwiczeń Laya Tantra.

Sztuka Afirmowania i zmieniania wzorców myślowych, magia myśli, wizualizacji i modlitwy jest skutecznym narzędziem projektowania własnego losu, zmieniana uwarunkowań i polepszana własnego bytu dla każdej ludzkiej istoty. Ćwiczenia oddechowe i proste wibracje dźwiękowe pozwalają skutecznie oczyścić człowieka z jego kompleksów, fobii i zahamowań aby żył całą pełnią życia. 

Ćakramy w tantrze 

Ćakramy (w błędnym bardzo spolszczeniu Czakramy) to jeden z bardzo popularnych i od stuleci nieco tajemniczych tematów w każdej szkole czy tradycji duchowego rozwoju, hermetyzmu czy ezoteryki, a najlepiej znanym symbolem zagadnienia jest siedmioramienny świecznik doskonale znany ludziom także z Biblii! Duchowość euroazjatycka oparta jest na symbolice siedmiu stopni uczniowskiego wtajemniczenia oraz na symbolice siedmioducha i siedmiu ośrodków mocy! W swej istocie to, co przyjęto z sanskryckiej terminologii nazywać Ćakramami to pewne obszary wewnątrz fizycznego ciała ukryte, ale na wyższych planach świadomości jako rzeczywiste organy wewnętrzne duszy, w sposób symboliczny zobrazowane na użytek bardzo głębokiej praktyki duchowej. Dosłownie pojęcie Ćakram oznacza Krąg lub Okrąg, Koło i ma głębokie symboliczne znaczenie, zarówno w znaczeniu doskonałości jak i wartości hermetycznego kręgu wtajemniczenia. Siedem miejsc skupienia zwanych Ćakramami jest najlepiej znanych w ludzkim ciele, a promieniowania Ćakr jako suma tworzą całe biopole człowieka popularnie zwane aurą.

Starożytni przywiązywali wielką wagę do sześciu ośrodków w ciele człowieka i siódmego, który jest ponad głową, ponad szczytem głowy, a wśród całej siódemki szczególnie mocno w praktykach duchowych używane są ośrodki w podbrzuszu poniżej pępka, w piersi pod środkiem mostka, oraz wewnątrz głowy ponad linią brwi! Ośrodek brzucha, serca i trzeciego oka to prawdopodobnie najczęściej poruszane Ćakramy we wszystkich grupach i ruchach rozwoju wewnętrznego, psychotroniki czy w mistycznych, głębokich ruchach religijnej odnowy duchowej, psychicznej i fizycznej. Sześć ośrodków energii w ciele odpowiada w kolejności sześciu zmysłom, a za szósty zmysł, percepcję pozafizyczną odpowiada Ćakra wewnątrz głowy zwana Okiem Śiwa albo Okiem Horusa, postawionym w pionie w stosunku do fizycznych oczu, pod czołem, gdzie jest symbolicznie malowane. 

Ludziom różnych typów częstokroć jeden z Ćakramów odpowiada jako główne miejsce skupienia świadomości i poczucia siebie. Percepcja, czucie własnego środka ciężkości w podbrzuszu pod pępkiem wykorzystywane jest we wschodnich sztukach walki, także w indyjskiej Kalaŗpayat, matce duchowych sztuk walki. Głównym tematem medytacyjnym ośrodka w podbrzuszu jest żywioł wody, a także artyzm, smak i gust. Ludzie o usposobieniu religijnym i intuicyjnym najczęściej skupiają się w ośrodku sercowym, na środku piersi gdzieś od poziomu linii sutek w górę, a tematem kontemplacyjnym jest tu wiatr, oddech i czucie sytuacji, oraz miłosierdzie czy współczucie. Osoby o wybitnej umysłowości, pracujące rozumem, najczęściej spontanicznie koncentrują się wewnątrz głowy w obszarze Trzeciego, a raczej Pojedynczego Oka, bo tak ten szósty ośrodek zasadniczy zwykł był nazywać Mistrz Jezus, czego ślady zachowały się w Ewangeliach kanonicznych i apokryfach.

Sześć ośrodków w ciele to sześć miejsc skupienia się i koncentracji, które pasują do żywiołów, zmysłów, cech oraz wibracji liczb, gdyż Ćakramy w podstawowym zobrazowaniu opisywane są jako subtelne organy duszy o wyglądzie pięknych kwiatów Lotosu o określonej liczbie płatków. Padma, czyli Lotos to elementarne wyobrażenie Ćakramów i każda szkoła Jogi, Tantry czy Ajurwedy niewątpliwie od obrazu kwiatu o określonej liczbie płatków, kwiatu rosnącego ku górze, gdy stoimy lub siedzimy prosto zawsze poleca swoim uczniom wizualizowanie, wyobrażanie kwiatu z liczbową wibracją, gdy rozpoczyna się uczyć cośkolwiek o Ćakramach. Ilość płatków, wibracja dźwiękowa wnętrza, centrum Lotosu, blask światła a nade wszystko właściwe umiejscowienie jednego z głównych Lotosów wzdłuż centralnej pionowej linii ciała łączącej obszar łonowy ze szczytem głowy to nektar elementarnych podstaw. Główne Ćakramy ciała położone są wzdłuż centralnego, pionowego kanału ciała znanego dobrze jako Suśumna albo Wadźra, który zaczyna się pomiędzy odbytem, a zewnętrznym narządem płciowym (łechtaczką u kobiet), a w ciele kończy na środku kopuły czaszki i skupiskami odpowiednich drobniejszych kanałów energii symbolizowanych płatkami kwiatu, w istocie aurami wibracji, które tam płyną.

Podstawowy Lotos, Padma Zbiornika, Naczynia Korzenia, Podstawy, to piękny kwiat o czterech płatkach i gdy, jak to do praktyki Jogi czy Tantry należy, siedzimy skrzyżnie na ziemi, możemy mieć wrażenie, że cały obszar łonowo-odbytowy spoczywa wewnątrz kwiatu Lotosu o czterech płatkach. Główną, elementarną praktyką służącą oczyszczaniu i rozwijaniu kwiatu Lotosu jest Bidźa Mantra, czyli odpowiednia wibracja związana z punktem środka, z centrum Ćakramu, a w przypadku Muladhara (Korzeniowy Zbiornik) jest to dźwięczna, głęboka sylaba LAM, wręcz dźwięk „L”, z bardzo krótkim „a” i unosowionym „m” w końcówce. Ważne, aby rezonans dźwięku wydobywał się autentycznie głęboko z bioder, łona czy kości ogonowej, do czego trzeba trochę ćwiczeń i wprawy. Jest to praktyka czyniona wibracją głosową, recytacją, bez której nie powinno się pracować z oczyszczaniem i rozwijaniem Lotosu, Ćakramu, gdyż właśnie dźwięk jest podstawą pracy z jakimkolwiek z Lotosów. Kto dba o rozwój Ćakramu, ten będzie sporo pracował z taką sylabą wzmagającą magnetyzm energii Ziemi, a także zmysł powonienia, węchu.

Ćakra podstawy, Muladhara, służy do percepcji energii płynącej z Ziemi jako planety, ale też jest siedzibą energii piasku i skał, elementu ziemi, a jest to energia o barwie żółtej. Mulādharā to siedziba mocy Kundalini, która jest mocą ufności, wiary i żarliwości religijnej powiązanej z żeńską naturą czy formą Boskości, z kultem Bogini. A nie wolno jej praktykować bez żarliwej czci ku wysokim Boginiom nieba i w szczególności ku żeńskiej postaci Boga Absolutu, co religia żydowska zwała pojęciem Szekinah, a indyjska tradycja pojęciami Śakti, Devi lub Amma. Zresztą bez religijnego kultu, żarliwej czci i oddania, ufności i wiary ku Guru i Bogini, nie ma żadnej możliwości obudzenia Kuňďalini, choć można się nabawić rozmaitych psychodelicznych zjawisk i chorobliwych doznań. Kuňďalini to inaczej energia czy moc Macierzy, Matki Bożej, czyli Bogini, małżonki Boga Nieba, a zwana jest też ogniem ziemi. 

Drugi Lotos, Swadhishthana, ma sześć płatków, w środku sylabę WAM, aby go oczyszczać i rozwijać, a jego żywiołem jest wspomniana już woda, zmysłem smak. Trzeci Lotos, położony pomiędzy pępkiem a mostkiem, na poziomie żołądka i splotu solarnego jest ośrodkiem o dziesięciu płatkach symbolizujących pięć zasad Jama i pięć zasad Nijamah, przykazań i sił moralnych, jego sylabą do intonowania w wibrującym sposób jest dźwięk RAM, jest to Lotos Ognia oraz zmysłu wzroku i zasady widzenia. Czwarty Lotos to potocznie ośrodek sercowy albo ośrodek pieśni duszy, ma dwanaście płatków związanych ze znakami zodiaku, które są prawdziwymi miesiącami słonecznego roku, a jego żywioł to wiatr, zmysł to dotyk (czucie), zaś dźwięk to JAM. Istotny symbol ośrodka serca to sześciopromienna Gwiazda znana mistyce chrześcijańskiej i żydowskiej jako Gwiazda Dawida.

Piąty Lotos znajduje się jako Wieniec (Dala) wokół podstawy szyi na szczycie tułowia, a ożywia się i rozwija dzięki mocnej i wibrującej sylabie HAM, zaś jego żywiołem jest eter, duch, przestrzeń, w sanskrycie Ākāśa. Ćakra Trzeciego Oka, właściwie Adźna (wym. adźnia), jako sylabę nasienną, źródłową, dzięki której może się oczyszczać, wzrastać i rozwijać ma sylabę OM, a jest to w brzmieniu właściwie zlanie dźwięków A, U i M w jednobrzmiącą wibrację niczym nucenie litery Ą (w języku polskim). Obraz Ćakry, właściwie Lotosu o dwóch płatkach, jest najczęściej podawanym dla początkujących, a jest to siedziba Szóstego Zmysłu, Miłości i Mądrości czy lepiej Oddania i Mądrości. Każdy, kto chce rozwijać Trzecie Oko rzeczywiście winien przez lata pracować z wibrowaniem sylaby Om z pomocą głosu wzdłuż Sushumńa aż do głowy, bo innej metody jak wibrowanie głosem po prostu nie ma. Rozwój siódmego ośrodka ponad głową rozpoczynamy od wibrowania dźwięku AIM, a jest to centrum Boskiej Woli wyobrażone jako Lotos o Tysiącu Płatków, do czego trzeba już bardziej doświadczonego GURU! 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ