Laja Joga w znacznej mierze poświęcona jest kontemplacji poznawania sfer niebiańskich oraz wyższych, anielskich form istnienia. Znaczna część zaawansowanej drogi rozwoju duchowego dotyczy wędrowaniu poprzez świata anielski, kazualny, wymaga praktyki wcielania anielskich cech i atrybutów istnienia oraz prowadzenia życia i działalności zgodnie z prawami i zasadami jakimi kierują się aniołowie, istoty światła, władcy świtu, archaniołowie, arhatowie i niebiańskie bóstwa czyli władcy niebios. Laja Joga nazywana jest niebiańską ścieżką anielskiego, oświeconego życia.
Charakterystyczne cechy ludzi-aniołów
Ludzie-Anioły wcielają się pośród zwyczajnej ludzkości, aby żyć na tej Ziemi, pośród zwykłych ludzi jako istoty „nie z tego świata”! Poczucie kosmicznego pochodzenia, niepasowania do ogółu ludzi, wrażenie przynależności do innego poziomu bytu, to zwykle bardzo proste oznaki anielskiej natury i jej inności. Anielskie dusze, dewaiczne natury są w swej istocie bardzo ufne i prostolinijne, szczere aż do bólu i uczciwe i często trudno im jest funkcjonować wśród demonicznej, asurowej ludzkości pełnej fałszu, obłudy i rozmaitych intryg. Anioły wcielone w ludzkie ciała nie tworzą mocnych więzów z ziemskimi istotami ani z rzeczami, a suwerenność, niezależność i wyraźna odmienność jest w nich bardzo wyraźna. Anioł idzie przez ziemskie życie nie oglądając się wstecz i nie jest przywiązany do tego, co przemija ani do tych, którzy odchodzą. Jeśli ludzka istota pokocha Anioła z wzajemnością, może być pewna uczucia, ale jak odejdzie, to musi wiedzieć, ze nie ma już powrotu, gdyż Anioły nie wracają do przeszłości i nie bawią się w demoniczną grę rozstań i powrotów, jaką lubią asurowi ludzie. Anielska natura spontanicznie popada w nastrój refleksji i zadumy w czasie wschodu i zachodu Słońca oraz w czasie pełni Księżyca, które bardzo lubi oglądać. Człowiek anielski zwykle od dzieciństwa oddaje się spontanicznej, prostej kontemplacji i unika miejsc oraz rzeczy sztucznych, nienaturalnych, a wybiera wszystko to, co naturalne i ożywione ręką Stwórcy!
Kto ma rozwiniętą eteryczną zdolność postrzegania, ten na czołach i dłoniach anielskich ludzi może widzieć pewne subtelne znaki pokazujące, w jakich niebiańskich hierarchiach umiejscowiona jest Dusza i jaka jest jej misja czy rola na tej Ziemi, w ludzkiej inkarnacji. Poczucie ważnego celu czy wzniosłej misji towarzyszy anielskim duszom już od dzieciństwa i potrafią z wielką mocą, na przekór ziemskim przeciwnościom skierować się ku swej duchowej aktywności. Każda anielska osoba posiada na Ziemi swoje wcielone duchowe zwierzchnictwo, które rozpoznaje jako duchowego Mistrza czy Nauczyciela i którego trzyma się wiernie w całym biegu swojego życia. Budzenie się anielskich dusz miewa miejsce zwykle w wieku 16-tu lub 25-ciu lat rozpoczęcia biegu ziemskiego wcielenia. Ludzie-Anioły mają naturalny wstręt i niechęć do wszelkich toksycznych i oszałamiających środków, jakich używają ludzie. W naturalny sposób wcielony aniołek nie chce jeść mięsa ani pić alkoholu, unika narkotyków i toksycznych leków, unika wielu ziemskich zwyczajów i zabobonów, które nie mają oparcia w prawach i zasadach Niebiańskiego Życia. Anielska osoba dąży do wzniosłych, idealistycznych sposobów życia i funkcjonowania i zwykle nie jest od dzieciństwa rozumiana przez swoje otoczenie. Dziwi się oszustwom, plotkom i obłudnemu zakłamaniu ludzi, czując, że nie tak wedle praw natury należy postępować. Jednocześnie jest osobą, która żyje w przyjaźni ze zwierzętami i roślinami, potrafiąc się z nimi doskonale porozumiewać! Kiedy anielska osoba pozna się na ludziach i ich biednych zwyczajach, będzie się starała wyraźnie podkreślić swą odmienność i przynależność do innego, wyższego świata, co bywa często przyczyną dramatycznych przeżyć.
Wcielone anioły nie boleją specjalnie nad tymi, co odchodzą z ich życia ani nad tymi, co umierają, a ich uczciwość jest bardzo subtelna, tak, że ludzie ziemscy podejrzewają boskie anielskie inkarnacje o brak uczuć lub brak uczuć wyższych, choć w rzeczywistości Ludzie-Anioły mają jedynie Uczucia Wyższe. Dewata – osobowość anielska nie zna ani depresyjnych dołków, ani stanów zazdrości, zawiści czy strachu, ani też nie pożąda zemsty z osobistych powodów, gdyż takich nie ma. Nie jest Człowiekiem-Aniołem ktoś, kto popada w depresje smutki, żal, przygnębienia albo cierpi strasznie z powodu rozstania lub śmierci krewnych. Ludzie-Anioły nie są związane ze swoimi rodzinami poczuciem więzów pokrewieństwa i mają do tego świata i ludzkości duży dystans, choć w tym samym czasie również ogrom miłosierdzia, współczucie i życzliwość. Czują prawa i zasady Niebios w naturalny sposób i nie obchodzą ich prawa ustanowione przez ludzkie bezprawie, a jedynie zasady Wszechducha, prawa Kosmosu, zasady objawione przez Posłańców Niebios. Jeśli doznają zawodu na jakiejś osobie z tytułu jej niesolidności, to szukają innej w miejsce skorumpowanego ogniwa, a w swych głębokich dążeniach i celach są zawsze nieugięte, bohaterskie i waleczne. Każdy Człowiek-Anioł jest bohaterskim wojownikiem czy dzielną wojowniczką w każdej słusznej sprawie, a szczególnie w radykalnej obronie przyrody, wolności i praw człowieka, w tępieniu i obnażaniu obłudy, bezprawia czy korupcji. Zdolność do bohaterstwa i ekscentrycznych, radykalnych, bezkompromisowych wystąpień to cechy Anioła wcielonego w ludzkie ciało.
Anielska natura czuje też spontaniczny wstręt i niechęć do obrzędów i ceremonii ustanowionych przez ludzkie tradycje, złe żądze i szatańskie władze tego świata. Jakoś pijackie imprezy czy pijackie śluby, albo grzebalne pogrzeby budzą niechęć i anielska osoba naturalnie nie chce w nich uczestniczyć, wiedząc, że o związku decyduje miłość, a nie papier wystawiony przez pożądające zysku skorumpowane władze. Kiedy jednak anielska osoba ujrzy rytuał niebiański, czysty i nieskażony, zaraz będzie go pragnąć i za nim tęsknić. Stąd wiele dusz wcielonych aniołów odszukuje i odnawia spontaniczne starożytne misteria rytuały i inicjacyjne ceremonie o głęboko duchowym sensie i pełni mocy. Nawet seksualna, erotyczna natura wcielonych Aniołów i Anielic jest bardzo czuła i delikatna, bardzo inna od ziemskiej zwierzęcości i gwałtownej, pijackiej prymitywności. Ludzie-Anioły swobodnie porozumiewają się ze sobą spojrzeniem lub dotykiem, teletransmisją odczuć, myśli i obrazów zsynchronizowanych w czasie i łatwo rozumieją się poza słowami. Ludziom-Aniołom wystarczy jeden raz powiedzieć, co ma zrobić i nie trzeba ich poganiać ani im przypominać, szczególnie o duchowych obowiązkach. Anioł zawsze wszystko robi na czas i jest we właściwym miejscu o właściwej porze, a i duchowej pracy, służby czy praktyki nigdy nie zaniedba!
Wcielony anielski byt, nie jest związany ani z żadną miejscowością, ani z jakimkolwiek krajem, nawet jak ma wyznaczoną pracę w obrębie jakiegoś narodu i języka z racji urodzenia. Człowiek-Anioł nie ulega też modyfikacjom wychowawczym, ani wpływom ziemskiego zezwierzęcenia i demonicznego otoczenia. Chętnie jednak podąża za Głosem Hierarchów Niebiańskiej Drogi, Dewalaya, jacy ukrywają się w ludzkich ciałach, występując niejako w ziemskim przebraniu. Doświadczenia świadomych snów, spontanicznych eksterioryzacji, świadomość istnienia subtelnych światów, to wszystko normalne przeżycia ludzi będących w rzeczywistości przebranymi Aniołami. Ludzie-Anioły jak krowy do wodopoju ciągną do Proroków i Mistrzów Wschodu i do duchowych, ezoterycznych nauk z obszaru Himalaya. Kochają widoki pradawnych gór uznawanych za Święte i cenią sobie miejsca, gdzie sprawowano niebiańskie rytuały. Unikają obleśnych, demonicznych przepowiadaczy przyszłości i rzekomych jasnowidzów, którzy skażeni są pijaństwem, nikotynizmem i mięsożerstwem. Człowiek-Anioł zwykle we wczesnych latach życia manifestuje swoje duchowe skłonności dołączając do wegetarian, radykalnych obrońców zwierząt czy przyrody, a także do hermetycznych grup Wtajemniczonych, dla których kontemplacja Światła o świcie i zmierzchu jest najcudowniejszą rozkoszą! Zdarzają się oczywiście przypadki zagubienia i zatrucia anielskiej duszy, ale są to wyjątkowo rzadkie przypadki, gdyż Anioł wcielony pamięta i spontanicznie realizuje zasady Boskiego Życia.
Najcenniejszymi pośród anielskich ludzi są te jednostki, które należą do Duchowej Hierarchii, do Wielkiego Bractwa Świętych, Mistrzów i Proroków, którzy są oczyma i ustami Niebios, Głosem Boga i Ducha Przyrody pośród ludzkości. Człowiek-Anioł zwykle nie miewa problemów i sytuacji życia nie postrzega w kategorii problemów trosk czy kłopotów, a jako zadanie do natychmiastowego i sprawnego rozwiązania. W wypadku zmuszenia do łamania boskich praw i zasad, Ludzie-Anioły stają się męczennikami Prawdy i Wolności, Życia i Prawdy! Jest zaledwie 140 tysięcy Świętych Ludzi-Aniołów i 4 tysiące Mistrzów, ale Ludzi-Aniołów jest znacznie więcej i są oni zawsze osobami o subtelnej, mistycznej naturze i wzniosłych dążeniach. Ludzie anielscy zawsze spontanicznie gromadzą się wokół swych Świętych Przewodników i Mistrzów Duchowych Boskich Guru, wiernie podążając z nimi przez całe życie we Wspólnocie i w gorliwej pracy, służbie dla Dobra innych ludzi, dla dobra stworzeń, dla oświecenia i wyzwolenia demonicznej i prymitywnej ludzkości z jej skażeń. Anielska osoba łatwo znajduje Guru Mistrza i duchową wiedzę hermetyczną, a gdy przychodni do Mistrza, to poznać ją po tym, że nigdy nie odejdzie i poświęci się niebiańskiej pracy stając się filarem i fundamentem Wspólnoty. Anioły nie cierpią fałszywej religijności i odrzucają obłąkane fałszem polityczne systemy pseudo-religii o inkwizycyjnym charakterze. Anioły należą do Boga i Guru!
Sekretna wiedza o wybranych aniołach i bóstwach
Ludzkość w każdej kulturze zna całe mnóstwo aniołów, a wiedza o anielskich bytach jest domeną inteligentnych i duchowo rozwiniętych istot ludzkich. Wielkie objawione religie takie jak tradycja wedyjska, zaratusztriańska, żydowska, chrześcijańska czy muzułmańska bardzo wiele uwagi poświęcają aniołom, devom czy malakom, jak nazywa się anioły! ABADDON to jeden z lepiej znanych aniołów, którego imię oznacza “Niszczyciel Zła“ i dobrze oznacza naturę aniołów, które oczyszczają i uwalniają od wszelkiego złego, od skażeń i splamień, od złych nawyków i nałogów. Anioł Abaddon jest aniołem Czeluści, który w Otchłań rzuca niegodziwe dusze i trzyma je pod strażą, aż odpokutują i odcierpią całe zło, jakie nagromadziły swymi czynami, mową i myślą. Abaddon wedle nauki chrześcijańskiej Księgi Apokalipsy związuje w Czeluści demony Satana przez 1000 lat, jest zatem aniołem Pogromcą Zła i jego personifikacji. Jest to wielki anioł, Archanioł czy wręcz Anielski Archont (Władca), którego imię jest jednym z imion Boga, którego wzywał Prorok Mojżesz, aby na Egipt zstąpiła plaga gradu, co brzmiało jak Abaddon JHWH! Abaddon to anioł śmierci i zniszczenia bardzo złych dusz, anioł śmierci duszy, złej duszy, która wytworzyła zbyt dużo złego czynu, słów i myśli. Podobne pojęcie Abaddon oznacza jedną ze sfer piekielnych, gdzie dusze bardzo złe są umieszczane w oczekiwaniu swej kary, a Abaddon JHWH, anioł Boga trzyma je pod strażą. W obrazowym przedstawieniu piekieł, sfera Abaddon to szósta z siedmiu sfer czy warstw piekielnego istnienia, blisko samego dna wszelkiej niegodziwości i to takimi właśnie bardzo złymi istotami zajmuje się Abaddon, selekcjonując tych, którzy ulegają poprawie, od zupełnie zatraconych w nikczemnościach. Szóste piekła zwane są regionem Czeluści, a Abaddon jest aniołem-Niszczycielem zatwardziałego i chorobliwego egotyzmu!
Inny dobry i piękny anioł to ANAEL, jeden z Siedmiu Aniołów Stworzenia, przywódca chóru księstw, książąt, dobrze znany jako książe archaniołów oraz duchowy zwierzchnik aniołów piątku. Rządzi piątkiem, szóstym dniem świętego tygodnia i jest władcą planety Wenus! Anael jest aniołem piękna i harmonii, sztuki i tworzenia, aniołem zakochania i pięknej harmonijnej miłości. Harmonia to inaczej zgoda, stąd Anael jest aniołem wszelkiej zgody czy ugody, aniołem pieknych przeżyć twórczego czy miłosnego typu. Skupianie w imieniu Anael czy modlitwy do do tego anielskiego księcia w piątki i podczas widoczności Wenus są jak najbardziej ludziom wskazane. Cała ludzkość wznosząc się na wyższe stopnie rozwoju będzie uczyć się obcowania i współpracy z Aniołami. Symbolem Wenus jest sześcioramienna gwiazda, której jeden z wierzchołków zwrócony jest ku górze, a jest to Gwiazda Anaela Archanioła. Anael opiekuje się miłosną seksualnością ludzi i wysłuchuje modlitw o dobre pożycie i intymne szczęście ludzi w sobie zakochanych, błogosławi związki miłosne żyjące w zgodzie i harmonii, błogosławi i wspiera tych, którzy do zgody i zgodnego miłowania dążą. Anael jest przywódcą wszystkich królów, którzy rządzą opierając się na zasadach harmonii i prawa miłości. Jako władca drugiego z Niebios zajmuje się bardziej zaawansowanymi duszami, a jego pracą jest czuwanie nad dobrymi przepełnionymi miłością modlitwami ludzi i aniołów.
ARIEL (Ariael), dosłownie Lew Boży, to kolejne wspaniałe imię archanielskie, ktorym określana była Jerozolima, a także każda Świątynia Ducha w ogólności. Ariel wyobrażany jest jako anioł cherubinowy o głowie podobnej do Lwa i zwany jest niebiańskim Lwem, Sfinksem. Miasto Ariopolis było w starożytności zbudowane wokół Świątyni Ariela, który jest uważany za jednego z potężnych władców Ziemi i Wody, stąd wszystko, co żyje na ziemi i w wodzie poddane jest władzy Ariela. Ariel bywa też zaliczany do głównych władców wiatru oraz należy do hierarchii aniołów kary, słusznej odpłaty, gdyż jako duch tego, co na lądzie, w morzu i powietrzu, posiada wiedzę i władzę nad wszystkimi stworzeniami tej planety, a jego ziemską siedzibą są Ołtarze i Świątynie Ognia, gdyż Ariel jest od zawsze aniołem Ognia Ofiarnego, Ognia Świątynnego! Ariel jest potężnym władcą, gdyż jako Anioł-Książe przynależy do sfery Aralim (Erelim), czyli do chóru Tronów, aniołów Arielowych. Ariel wspiera też leczniczą działalność Rafaela Archanioła poprzez uzdrawiającą moc leczniczego Ognia rozpalanego w Świątynnych miejscach na szczytach gór. W istocie Ariel to bardzo ognisty anioł, wielki duchowo, ogarniający planetę, będący Ogniem kontrolującym żywioły ziemi, wody i wiatru. Jedną z niebiańskich siedzib Ariela Archanioła jest niebiańska, wyższa Jerozolima, Świątynia Pokoju. Ariel, zwany też Ariael, jest Aniołem naznaczonym nad narodami Arjów, narodami wedyjskiej kultury,do której należą zarówno Hindusi, Grecy jak i Słowianie (Polacy), a jego orientalne, dobrze znane imię to Arjaman!
AZRAEL, dosłownie “wspomagany przez Boga“ lub „pomocnik Boży“, to dobrze znany z religii objawionej, żydowskiej i mułzumańskiej Anioł Śmierci, którego wysłannicy stoją u wezgłowia umierających, aby odzielić duszę od ciała. Azrail to bardziej arabskie brzmienie tego starobiblijnego dobrego anioła, w istocie Archanioła i Wodza Zastępów aniołów śmierci. W tradycji staroperskiej nosi imię Murdad, a tradycji wedyjskiej znany jest jako Yama Deva. Jego funkcja spisywania dziejów ludzkiego losu i wyświetlania ich w czasie śmierci, z pełnym rozliczeniem kończącego się życia w ludzkim wcieleniu jest dobrze znanym doświadczeniem całej ludzkości. Znanych jest bardzo dużo modlitw do Anioła Azraela, które są prośbami o przedłużenie życia i odroczeniem chwili śmierci ludzkiego ciała i godziny Pierwszego Sądu w chwili śmierci. Kontemplowanie imienia tego anioła w każdej tradycji i skruszone przebłagiwanie własnych grzechów czy win jest uznaną powszechnie wśród ludzi uduchowionych praktyką przedłużania życia! Azrael ma swoją siedzibę w Trzeciej Sferze Niebios a jednostki, które sięgną wyższego poziomu świadomości niż Trzecie Niebo, gdzie jest Rajski Ogród Eden, nie podlegają jego władzy, lecz ich życie i śmierć jest w rękach jeszcze wyższych istot z Niebios. Zawsze dwoje posłańców przechodzi zabrać duszę człowieka z jego ciała, działając na rozkaz wielkiego Światła, jakim jawi się Książę Azrael, Władca Krainy Umarłych, Podziemnego świata ludzi oddzielonych od fizycznych ciał dla dopełnienia i wyczerpania przeżyć swego astromentalnego jestestwa żądz i planów. Ludzie, którym blisko już do śmierci powinni zaprzyjaźnić się z Azraelem, tym bardziej, że rozkaz zabrania duszy z ciała, wezwanie na Sąd Boży otrzymują Posłańcy Śmierci na 40 dni, czyli około 6 tygodni przed wykonaniem wyroku Woli Niebios, która zakańcza cielesny żywot ludzki. Lęk przed śmiercią jest lękiem przed rozliczeniem wobec Sądu Bożego.
FANUEL to jeden z zapomnianych, ale bardzo ważnych archaniołów, które zwane są Aniołami Obecności; a zawsze cztery spośród Siedmiu Aniołów Obecności czuwają przy Tronie Boga. Fanuel to archanioł pokuty, skruchy i przebaczenia, dobry anioł odpuszczenia grzechów i łaski przebaczenia, którego tak bardzo powinni przywoływać ludzie, aby uczyć się skruchy za swe własne błędy, grzechy i uchybienia wobec Niebios. Fanuel pomaga przezwyciężyć ataki sił demonicznych i diabelskich, jeśli tylko człowiek odpuszcza innym ich błędy i grzechy, a sam przepełnia się wibracją imienia tego potężnego anioła, przez którego imię sam Bóg jest Obecny, bo imię aniołów Obecności wibruje Obecnością Najwyższego i Najświętszego Boga. Fanuel jest anielskim pasterzem, Pastorem dla dusz skruszonych, które wyrzekają się błędów i zawracają na Dobrą, Właściwą Drogę Bożą, jaka wiedzie ku Niebiosom! Fanuel jest w swej jasności przyrównywalny do jaśniejącego Słońca o wielkim blasku. Fanuel zna wszystko zło, jakiego dopuścili się ludzie, a skupianie w świadomości anioła Fanuela pomaga zrozumieć, czym jest zło i rozpoznawać czynicieli nawet bardzo subtelnego zła. Fanuel jest jednym z pięciu aniołów, znawców całego zła, jakie wyrządziła ludzkość i dlatego jest aniołem skruchy potrafiącym odpuszczać, stosować Prawo Łaski. Fanuel strzeże też Raju i wykonuje wyroki banicji na upadających od czasu do czasu niesfornych aniołkach. Przywołuje się Fanuela jako ochronę przed złymi duchami. Chrześcijanie w Etiopii po dziś dzień obchodzą starochrześcijańskie Święto Fanuela!
Aniołowie, chociażby najniżsi rangą, więksi i świętsi są od najdoskonalszych i najbardziej oświeconych ludzi. Aniołowie niosą ludziom Światło Mądrości, Światło Świętej Wedy oparte na dogłębnym zrozumieniu, poznaniu i wglądzie. Anioł, (hebr. Malakh, sanskr. Dewa) to mieszkaniec Niebios, a dla ludzi - Posłaniec, Zwiastun przynoszący Naukę Boskiej, Wyższej Mądrości, która służy Oświeceniu i Przebudzeniu Kundalini, jak Oświecenie zwie się w tradycji orientalnej Tantry i Jogi. Angaros, Angirus czy Angelos to Duch Boży, duch Posłany przez Niebiosa dla podniesienia ludzi na wyższy poziom duchowej wiedzy i zrozumienia. Oby wszyscy ludzie żyli w anielskim Pokoju i w Harmonii Niebios!
Ludzie indygo ideałem duchowego oddania
Dzieci indygo, a ściślej ludzie indygo, to coraz popularniejszy temat, który pojawia się co pewien czas, zawsze, kiedy rodzi się więcej osób z aurą wyraźnie ciemnoniebieską z domieszką fioletu z barwą aury określaną jako Indygo. Charakter i funkcjonowanie osób z kolorem Indygo jako dominującym w aurze łatwo zrozumieć studiując chromoterapię, oddziaływanie z pomocą barw kolorów oraz ezoteryczną wiedzę dotyczącą aury i promieni ewolucji! Znamienną cechą jest zdolność łagodzenia i eliminowania bólu i cierpienia, co jest oznaką dobroczynnego wpływu aury Indygo na otoczenie, często właśnie od dzieciństwa. Ludzkość jako całość stanowi jedną rasę, jedną kastę i tak naprawdę jedną religię, tyle, że świadomość jednostek podzielona jest na sześć głównych, materialnych stopni rozwoju i siódmy stopień pozamaterialny. Nieliczni tylko jednak poza ciałem fizycznym tak samo dobrze funkcjonują jak w swym materialnym, cielesnym ubranku służącym życiu na Ziemi. Osoby Indygo należą do szóstego kręgu czy stopnia rozwoju ludzkiej świadomości zwanym też stopniem bezinteresownej służby i duchowego oddania, stopniem mądrości i mocy duchowej. Cechą koloru Indygo jest bezinteresowne pomaganie innym w ich duchowym uzdrowieniu, w eliminacji bólu i cierpienia Stworzeń, w poprawie warunków życia najuboższych, w wyzwoleniu uciskanych. Duchowe oddanie, poddanie woli Boga, służba Niebu i Drodze to częste samookreślenie osób przebudzonych w aurze promienia Indygo. Podobnie jak heroiczne uzdrawianie chorych i cierpiących nie bacząc na zysk czy stratę ani osobiste względy. Skłonność do poświęcenia się w służbie wyższego Dobra, Woli Boga czy Guru to cecha charakterystyczna tych dusz, które są prekursorami dla zaistnienia Epoki Wodnika – małego Złotego Wieku dobrobytu, syntezy nauki i mistyki oraz duchowego wzrostu ludzkości!
Promień Indygo wszystkim dzieciom Światła kojarzy się z duchowym uzdrawianiem, neutralizowaniem bólu i cierpienia, łagodzeniem skutków katastrof i kataklizmów. Nic to dziwnego, że zawsze w czasach burzliwych przemian i wyładowań złej karmy ludzkości i planety, kiedy pojawia się więcej cierpienia, pojawia się spontanicznie więcej niebiańskich wolontariuszy Indygo, którzy czując Wolę Bożą ratują przyrodę, uzdrawiają ludzkość, promują zdrowe odżywianie wegetariańskie, przypominają o potrzebie medytowania w czasie Nowiu i Pełni Księżyca, albo pracują ochotniczo nad usuwaniem skutków katastrof. Manifestacja świadomości promienia ewolucyjnego o barwie Indygo, przypominając kolor nieba po zmierzchu słusznie wiązana jest z przebudzeniem ośrodków głowy, szczególnie ćakramu Ajñā (czytaj Adźňā), czyli tak zwanego Trzeciego Oka. Dzieci Indygo spontanicznie przyciągane są wszędzie tam, gdzie dużo praktykuje się wibracyjną sylabę OM (AUM), boski dźwięk początku Wszechświata, symbol i oznakę prawdziwej Boskiej Natury. Słuchanie i powtarzanie dźwięku OM, mantry Trzeciego Oka, zawsze sprawia ludziom Indygo wielką rozkosz i dodaje inspiracji oraz natchnienia. Działanie i czyny i mowa oraz myślenie w harmonii i zgodnie z Boską Myślą, z Wolą Boga jest najistotniejszą oznaką rozpoznawania Ludzi Indygo. Osoby Indygo wielce rozważają zagadnienia Wyższego Dobra, Woli Bożej, zasad i praw życia zgodnych z Zamiarem Najwyższej Istoty.
Noszenie w odzieży koloru Indygo, w intensywnie niebieskich, niebiesko-fioletowych barwach może być częścią obrazu duszy Indygo w ziemskiej inkarnacji, jednak taki zwyczaj nie wystarczy do pełnego rozpoznania natury osoby. Potrzebne jest jak najszersze spektrum cech osobowości przejawiającej cechy Indygo przez długi okres czasu, a chociaż przez połowę życia, aby uznać kogoś za manifestację promienia Indygo. Chwilowe nasycenie aury niebieskawo-fioletowym kolorem świadczyć może o chwilowej żarliwości w modlitwie z uczuciem oddania i poświęcenia dla Guru i Boga, ale dla Promienia Indygo taka żarliwość w oddaniu będzie widoczna w całym obrazie życia! Prawy płatek ośrodka Ajñā Trzeciego Oka, płatek wibracji sylaby Ham będzie aktywniejszy, jak i cała prawa półkula mózgu, aktywność witalna typu słoneczno – promiennego, ale to trzeba rozwinąć nieco okultny i sekretny zmysł Viveka – charyzmatyczny dar rozeznawania takich niuansów i subtelności, aby poznać działanie płatków Lotosu! Ludzie Indygo, a już szczególnie dzieci Indygo, czyli osoby w trakcie wieloletniego procesu budzenia się w tym stopniu ewolucji świadomości Duszy bardzo wierzą w Opatrzność czy Wolę Bożą, ale nie zawsze dobrze od początku rozumieją działanie Woli Nieba w tym pomieszanym ludzkim świecie! To prawda, że nawet w najniższej z dziewięciu wielkich sfer Niebios, wszystko zawsze się dzieje całkowicie zgodnie z Prawem i Wolą Boga, jednak nie jest to regułą w światach niższych, poza niebiańskich, takich jak Ziemia, a już tym bardziej w piekielnych Narakakotis! W Niebiosach niepodzielnie pracuje Boska Siła z całą mocą, zaś w światach pośrednich takich jak Ziemia, wszystkie istoty muszą się głęboko i poważnie nauczyć jak żyć zgodnie z Wolą Boga. Z całą odwagą trzeba też pokonać rozmaite siły pokusy i zepsucia, które nawet zaawansowanych odwodzą od codziennej medytacji, spełniania obowiązków wobec dzieci czy od bezinteresownej służby dla wspólnego Dobra! Pięć zasad Yama takich jak Niekrzywdzenie, Prawda, Niekradzenie, Boskie Przewodnictwo i Nieprzywiązywanie się jest Wolą Boga, jednak ludzie muszą się ich zwykle dobrze nauczyć, nawet początkujące w swej inkarnacji Dzieci Indygo!
Odwaga i bohaterstwo w słusznej sprawie jest cechą ludzi reprezentujących Wolę Boga, Wolę Pokoju i Prawdy, jednak już pierwsze praktyczne wyzwania pokazują słabe charaktery, które nijak się mają do ewolucyjnego zaawansowania poziomu świadomości ludzi Promienia Indygo, którzy wolą zawsze walkę o Prawdę. Odwaga, Dzielność, Mężność, Bohaterstwo – oto prawdziwa duchowa praktyka, prawdziwa Sādhana ludzi rzeczywiście uduchowionych, z mocą niebiesko-fioletowego promienia Indygo! Adepci rozwijają i umacniają wolę słusznej bitwy o zwycięstwo Światła nad ciemnością, o zwycięstwo Prawdy nad fałszem o uwolnienie niewinnie uwięzionych, o eliminację trucicieli niszczących przyrodę, w obronie życia przeciw więzom śmierci. Życie ludzi Indygo bywa odważną batalią o postęp i prawa uciskanych do większej wolności. Credo promienia Dzieci Indygo to Wolność i Wyzwolenie, zerwanie kajdan każdej niewoli, nakarmienie głodnych, przyodzianie nagich, uwolnienie więźniów z niewoli zepsutego systemu politycznego. Wiara dowiedziona i poparta bohaterskimi uczynkami, odważną obroną uciśnionych to wszystko jest oznaką życia w zgodzie z Wolą Boga, która to Wola nijak nie była i nie będzie nigdy w zgodzie z iluzją, fałszem, uciskiem, nierządem, złodziejstwem, korupcją czy moralną obłudą albo fałszywym dogmatem. Otrzymanie mocy promienia Indygo to wielka łaska na Drodze duchowego rozwoju ludzkich istot. Świat ziemskich istot jest polem do umocnienia boskich cnót takich jak oddanie i poświęcenie Woli Bożej, chociaż dusze złe i niegodziwe dla wygody i wyzysku tłumią w sobie boskie cechy i popadają w końcu w demoniczne zniewolenia!
W dzisiejszym świecie, w tej epoce Kāli-Jugi brakuje prawdziwych Guru którzy dają wszechstronną WIEDZĘ DUCHOWĄ prowadząc jednocześnie ścieżką Praktyki i Służby Oddania. Avidyā, Niewiedza, Ignorancja to korzeń wszelkiego błędu, pomylenia i nawiedzenia, także w dziedzinie ewolucji ludzkich istot na wyższe poziomy świadomości. Autentyczny Guru jest w stanie udzielić wszelkiej WIEDZY potrzebnej ludziom dla ich dalszego wzrostu duchowego rozwoju i ewolucji. W istocie, aby zrozumieć te wszystkie nauki o ewolucji i rozwoju świadomości, trzeba stale i głęboko medytować o Bogu i Niebiosach, żyć w harmonii z manifestacją Boskości jaką jest Guru, żywy Nauczyciel – Dawca Nauki, Praktyki i Służby! Słusznie rozmaici lokalni rebirtherzy, regreserzy czy domorośli uzdrowiciele – psychotronicy nie powinni nawet próbować uchodzić za Guru, bo brak im elementarnej wiedzy o prowadzeniu dusz ludzkich poprzez ich wcielenia, choć może są dobrymi terapeutami od paru masowych chorób i problemów. Tylko inkarnacja Guru jest w stanie nauczać Rozwoju Duchowego, bo któż lepiej i głębiej zna autentyczną Wolę Bożą z Niebios?
Mistrzowie Mądrości, żyjący Guru, Święci i Prorocy są ucieleśnieniami, wcieleniami Niebian, Boskich Istot, Bogów i Bogiń Nieba, które określa się mianem Deva czy Devi. Bóstw mieszkańców Niebios, krain Boga-Absolutu są miliardy, a nawet więcej, dlatego wiele dobrych niebiańskich dusz wciela się jako ludzie w ludzkim ciele dla nauczania i prowadzenia ludzkości na bezpośrednio wyższy stopień rozwoju świadomości. Ludzie, którzy Boską Inkarnację Awatāra czy Paighambara uważają za zwykłego człowieka czynią poważny błąd wynikły z ich duchowej ślepoty i niewiedzy. Awatāra posiada ludzkie ciało, ale wewnątrz żyje boska, zrealizowana wielka Dusza, istota, która w swej naturze należy do Boga i jest Bogiem, Devą, Świetlistym Aniołem Bożym, na prawach Bóstwa dla ludzi. Jedynie Mistrzowie Mądrości, prawdziwi Guru ludzkości żyjący w ludzkich ciałach jako wysłannicy Niebios, mają prawo do czci i ubóstwienia, przyjmowania hołdów jako Żywe Bóstwa. Błędem, a nawet grzechem jest traktowanie czy uważanie takich Guru jako zwykłych ludzi czy swoich kolegów, błędnym jest roszczenie spełniania przez te istoty ziemskich ról i obowiązków, z uwagi na ich nadnaturalne właściwości i skłonności.
Bóg, Brahman, Elohim, Allah - jest tylko jeden w sensie świadomości, energii czy mocy, ale Niebian żyjących w jedności i harmonii, którzy są doskonałym obrazem i przejawieniem Boga dla ludzkości są miliardy i u tych nielicznych na Ziemi Boskich Guru-Awatārów należy szukać nauki i praktyki i ich Aśramom służyć pracą. Dzieci Indygo zwykle potrafią intuicyjnie wyczuć prawdziwego Guru, podążać za Guru, Boską Istotą, z całym poświęceniem i oddaniem dla wyższych celów i słusznych spraw. Trzeba rozwinąć mocną wiarę w jedyne źródło wszystkiego, w wyższy kosmiczny rozum, w którym niebiańskie istoty są całkowicie zjednoczone, bo ludzie bez wiary i miłości do Boga nie są w stanie ani spotkać ani nawet rozpoznać prawdziwego żyjącego Guru. W promieniach światła Indygo łatwo rozeznawać jest to, co autentycznie pochodzi od Boga z Niebios, oddzielając to od ludzkich roszczeń, pomysłów czy filozoficznych interpretacji. Jednakże, to głęboka mądrość i życie pełne duchowego oddania, poświęcenia i bohaterstwa w działaniu pokazuje kto jest mocen dokonywać rozeznawania Woli Nieba w życiu ziemskich stworzeń. Badanie stopnia rozwoju duchowego wahadełkiem ośmiesza całą radiestezję i psychotronikę pozostając modnym wygłupem, chociażby z tego względu, że głupiec i nieuk nie jest w stanie zobaczyć, ani zmierzyć głębi mądrości i wiedzy Mędrca. Podzbiór nie może ocenić zbioru większego niż ona sam, a prawdziwej oceny ludzkiej ewolucji dokonują tylko ci, których posłały Niebiosa i tylko Boski Mistrz rozpozna z całą pewnością rozpozna z całą pewnością drugiego Boskiego Mistrza przysłanego ze Źródła!
Granica światła i ciemności
Ktokolwiek rozpoczął lekturę Świętych Pism pozostawionych ludzkości przez dawnych Mędrców i Proroków, ten wie dobrze, że Światło powstało na początku, że Bóg, Stwórca-Kreacja stworzył Światło i że Światło jest Dobrem oddzielonym od Ciemności, Mroku i Zła! Dużo uczył o tym dawny Prorok i Mędrzec Zaratusztra, dużo uczył o tym Prorok i Mędrzec Gautama Budda (Buddha). Niech się stanie Światło i stało się Światło i oddzielił Bóg Światło od Ciemności – to słowa pradawnych nauk skierowanych do ludzkości, które są ciągle aktualne. Niebiosa i Anioły przynależą do sfery Światła, a Piekła i demony przynależą do sfery Ciemności, Mroku. Przekazano ludziom wiedzę o Trzech Wielkich Kręgach Niebios, o Krainach Światłości zwanych Niebem Ziemi, Niebem Miłości i Najwyższym Niebem, a metody i szkoły rozwoju wewnętrznego człowieka, ezoteryka pełna jest wiedzy o możliwości wstąpienia człowieka do Krainy Światła. Tak w Azji, jak i w Europie czy Ameryce doskonale znana jest Ścieżka Światła wiodąca do legendarnej Krainy Światła, do Niebios.
Człowiek będący znawcą Wedy, Koranu, Biblii czy innych Ksiąg Mądrości jasno widzi naukę o Świetle, o Niebiosach, będących krainami Świetlistych Istot najczęściej zwanych Dewami lub Aniołami, Malakami! Istnieją też krainy Ciemności, Mroku, Chaosu i Zła i te zwane są Piekłami, a zamieszkiwane przez rozliczne demony, szatany, asury czy dżinny! Światło i Ciemność rozdzielone są od siebie, a jedno nie ma z drugim nic wspólnego, gdyż Ciemność ustępuje tam, gdzie pojawia się Światłość, niczym noc ustępująca, gdy pojawia się nowy dzień. Chodźcie w Światłości Dnia, miłujcie Światło, a wystrzegajcie się Ciemności, pełnijcie czyny Światła, a unikajcie uczynków Ciemności – oto rady i zalecenia starożytnych Mędrców, Mistrzów i Proroków obdarzonych wiedzą. Prorok Zaratusztra wielce nauczał o oddzieleniu Światła od Ciemności i wyborze pomiędzy Dobrem a Złem. Światło zawsze jest wyżej, a Ciemność zawsze jest niżej, a ich granica to teren wątpliwy, którego należy unikać jak uczy Archanioł Gabriel Proroka Prawdy, Muhammada, co przekazuje Koran, ostatnia z wielkich, objawionych Ksiąg Mądrości Ducha!
Ciemność toczy bój, walkę przeciwko Światłu, Zło atakuje Dobro, lecz ostatecznie to Światło, Dobro zwycięża i pokonuje Ciemność, Mrok. Ziemię zawsze sytuowano jako świat pośredni, gdzieś na granicy pomiędzy Światłem-Niebem, a Ciemnością-Piekłem. Można być z Ziemi strąconym w czeluść Mroku, a można zostać wziętym, wyniesionym do Krainy Światła, Dobra i Wolności Ducha. Prorok Zaratusztra wielce jest zasłużonym w pokazywaniu ludziom Ścieżki ku Światłu Bożemu, ku Niebiosom. Prorok Zaratusztra nauczał ludzkość, aby modliła się i kontemplowała przy rozpalonym jasno Ogniu, a podstawą ołtarza w świątyniach zaratusztriańskich jest Płomień Ognia. Symbolicznie, Ogień, Płomień pomaga człowiekowi umacniać się w woli dążenia ku Światłu, a przecież dążenie, droga ku Światłu pokazywana jest nawet wśród najpierwotniejszych Szamanów wszystkich plemion żyjących na Ziemi. Rozpalajcie o ludzie Ogień dający jasne Światło na waszych zgromadzeniach, w zborach, kościołach czy meczetach, bo bez Ognia nie ma ani Świątyń, ani też Nabożeństwa. Wszelka ofiara spełnia się przez Ogień, a i Bóg lub Anioły (Dewas) Boga w wizjach zawsze pojawiały się pośród Ognia i w Płomieniach Ognia, w Obłoku Jasności!
Oglądanie wschodów i zachodów Słońca to wzmacnianie elementu Światła w człowieku, a wizja promieni wschodzącego czy zachodzącego Słońca przedmiotem zachwytu jest wśród mistyków, poetów, szamanów, uzdrowicieli i mędrców wszystkich epok. Podobnie i urokliwy czar pradawnych, sobotnich zgromadzeń przy Ogniskach, wśród pieśni, opowieści i uzdrowień oraz rytuałów pomyślności! Dbajcie o ludzie o wasz kontakt z naturalnym, żywym Światłem, wszak ludzie często siedzący przy Ognisku lub oglądający wschody i zachody Słońca, nigdy nie chorują na depresje i inne przypadłości Mroku, demonicznej Ciemności! Prorok Zaratusztra uczył was ludzie, abyście ważne decyzje podejmowali w Świetle Dnia, a unikali Nocy, jako zasady dla waszej podróży ku Przedwiecznemu Światłu, jakie zostało stworzone na początku przez Boga, Stwórcę-Kreację, a wraz z nim 330 Świetlistych pierwszych Niebian, Pierworodnych Boga!
Strzeżcie się ludzkie istoty wpływu Ciemności i Mroku, strzeżcie się wpływu istot Złych i Niegodziwych, mrocznych i egoistycznych, bo Chaos to pożywka dla Ciemności, a Ład i Porządek to podłoże i fundament dla Światła i Blasku. Chodźcie w Jasności Dnia, bo Duch jest Światłem. Pokarm roślinny, chlorofilowy to pokarm Światła i każdy, kto jest w Świetle ma upodobanie i rozkosz w pokarmie Światła. Pokarm mięsny, z ciał zabitych zwierząt to pokarm Ciemności i Mroku śmierci, pokarm zagłady, a tylko źli i niegodziwi mają w nim upodobanie. Tako uczył Prorok Zaratusztra, którego miliony dziś opiewają i naśladują, a prawdziwi naśladowcy i czciciele Proroka Zaratusztra palą Święty Ogień na swych ołtarzach, uczestniczą w sobotnich spotkaniach i wystrzegają się pokarmu Ciemności, czyli zwierzęcego jadła z trupów zwierząt! Szukajcie pokarmu Światła i wybierajcie pokarm Światła, a przecież poprzez roślinne specjalne odżywianie wielu ludzi może przeistoczyć się i przejść na Odżywianie Światłem, bo Boskie Światło Ducha to realna, rzeczywista Substancja Świetlista i może zasilać człowieka, aby żył, a nie będzie ani głodny, ani spragniony. Mrok jednak i jego demony, asury chcą uzależnić człowieka od jedzenia trupów, przemysłem mięsnym niszcząc całą Ziemię i Przyrodę. Nie dawajcie się o ludzie nabierać na podstępy Mroku i Fałszu. Trzymajcie się Prostej Ścieżki Światła, trzymajcie się najprostszych rad i wskazań Światła, albowiem Niebiosa Aniołów pełne są Jasności.
Bóg stwarzając wszystko, co żyje Błogosławił ptaki, ryby i zwierzęta polne, aby żyły i rozmnażały się swobodnie, podobnie Błogosławił też człowieka, pierwszych ludzi w Ogrodzie Eden na Wschodzie. Nie odbierajcie życia żadnemu z żyjących stworzeń, nie odbierajcie życia temu, co samodzielnie się porusza i oddycha oddechem życia, albowiem jest to zabójstwem i zbrodnią przeciwko Błogosławionemu Życiu. Człowiek za pokarm otrzymał owoce drzew i ziarno zbóż, mleko i miód, a także wodę źródlaną i niech się tego trzyma jako uczynku Światłości. Kto wierzy w Światło, trzyma się Dobra i Prawdy, a to przecież człowiek-wegetarianin został przez Boga, Stwórcę-Kreację nazwany Dobrym, a mięsożerca został nazwany grzesznym i złym od dzieciństwa swego! Nie mieszajcież o ludzi Światła z Ciemnością, bo nie ma nic wspólnego Anioł Boży z Demonem Piekieł. Słuchajcie o ludzie Proroka Zaratusztra, gdy przypomina się wam Jego Naukę, która pochodzi z Krainy Światłości, z Niebios, w których żyją wszyscy Wielcy Prorocy i Mędrcy, jacy ukazywali wam Światło, Dobro i Prawdę.
Wiedz człowieku, że kto uczy inaczej niźli pradawni Prorocy i Mistrzowie Mądrości, ten należy do Złego i głosi samą Ciemność, a nie będzie z jego nauk nic dobrego ani światłego, bo Światło oddzielono od Ciemności na początku, a dawca tej nauki ujrzał Świt Wielkiego Dnia już w dzieciństwie swoim i jest Znawcą Drogi Światła! Granica pomiędzy Światłem i Ciemnością jest tak ostra i wyraźna, jak pomiędzy dietą roślinną, a stołem mięsożercy, który jest stołem Demonów! Jedzcie ze stołu Aniołów Praświatła i bądźcie Dobrzy!
Anioły, sfery niebios i ewolucja ludzkości
Zainteresowanie aniołami, wyższymi niebiańskimi istotami istnieje od zarania istnienia ludzkości na każdym z globów łańcucha Ziemi. Dewa to termin oznaczający anielski byt, mieszkańca wyższego, całkowicie czystego i świętego świata składającego się z wielu sfer, czyli z wielu globów hierarchicznie uporządkowanych. Aniołowie mogą przybierać tak i męską, jak i żeńską postać, będąc dla ludzi i innych nieświętych, uwarunkowanych ewolucją Bogami i Boginiami. Devi to Bogini, a Deva to Bóg, jak zwykle przekłada się pojęcie Aniołów i Anielic, kiedy się tłumaczy orientalne pojęcia na języki europejskie, jednak Deva nie jest tożsame z pojęciem Boga jako Absolutu, Brahmana, czy Najwyższej Istoty. Nauka ezoteryczna Wschodu oprócz różnych hierarchicznie uporządkowanych grup, czy sfer anielskich wymienia wiele bytów duchowych istot półboskiego, czy raczej półanielskiego pochodzenia, Upadeva, zwanych często Półbogami. Religia chrześcijańska posiada jedynie resztkową angeologię, podczas, gdy nauka wedyjska omawia wszelkie istniejące Niebiosa i żyjące w nich istoty włącznie z aniołami Przywódcami oraz ich historią życia, przekazując starożytne Niebiańskie Kroniki Akaśa. Najniższe podstawowe hierarchicznie sfery anielskie zwane są Rudra-Devas, aniołami Przyrody, Duchami Natury. Rudradevas to anielskie istoty tworzące całe życie w Przyrodzie i sterujące dziką, naturalnie żyjącą Przyrodą. Powszechnie znane w postaci Aniołów, Duchów Żywiołów, czterech elementów należą do centralnych idei będących rzeczywistymi bytami duchowymi w wyższym świecie. Mistycy wiedzą, że dobra łączność z duszami opiekującymi się drzewami, gatunkami zwierząt, rzekami, roślinami, jeziorami, prowadzi do kontaktu z podstawowymi mieszkańcami Niebios, wykonującymi na Ziemi swoją przydzieloną pracę twórczą.
Ponad aniołami opiekującymi się tworzeniem form życia w Przyrodzie znajdują się mieszkańcy Niebios bardziej poświęceni i uświęceni poprzez bohaterstwo, męczeństwo, czy wielką ascezę, znani jako Sādhyadevas, Archaniołowie! Jeszcze bardziej zaawansowane anielskie byty w Niebiosach to Mahārājikodevas, Książęta, dowodzący niższymi od nich hierarchiami i nadzorujących pracę ewolucyjną całych linii ewolucji, ras ludzi, narodów, ewolucji gatunków zwierząt i roślin oraz innych linii ewolucyjnych, także tych półanielskich. Wszystkie hierarchiczne grupy wyższych bytów, aniołów stanowią coś w rodzaju niebiańskiej loży duchowych uczniów samego Boga Ojca i Maki Niebios w różnych kulturach nazywanego imionami: Śiva, Allāh, Brahman, czy Jahve (Yahvah), a poszczególne kręgi aniołów zwie się Ganas. Dwór Najwyższego Boga stojącego ponad podległymi hierarchiami Duchowego Królestwa Niebios oraz ponad Pałacami i Dworami władców poszczególnych sfer, kręgów, czy lóż jest czymś tak bardzo niepojętym, że trudno się dziwić, że ludzie mylą pojęcie Absolutu z Bogami jako zwyczajnymi mieszkańcami Nieba o wielkiej mocy. Czwarta hierarchiczna Gana aniołów i anielic to istoty płomienne o wielkiej mocy, takie, które pojawiają się w wizji ognistej a są to Aniladevas, Płomienne Moce czy Potęgi Ogniowe. Środkowa hierarchiczna Gana to Ābhāswaradevas, świetliste i promienne duchy o wielkiej wspaniałości i mocy kierowania innymi poprzez ich rozliczne wcielenia czy w innych wielkich przedsięwzięciach. Tuszita to devy nasycenia, pełni, panowania i błogości, z których inkarnowane bóstwo pokazywało swoim przykładem drogę rozwoju jako Gautama Budda, Prorocy, którzy zakładali wielkie religie, które trwały przez tysiąclecia, zwykle byli aniołami wysłanymi z tej sfery panowania nad zmysłami i materią, dzięki czemu wiadomo jak bardzo boskimi są Rāma, Krishna, Buddha, Mojżesz, Jezus, Muhammad czy Zarathushtra, o ile któryś nie był z niższej jeszcze anielskiej sfery bytu.
Sześć pierwszych sfer to anioły o doskonale rozwiniętej formie i kształtnej choć potężnej postaci, która ulega przekształceniu, jeśli anielski byt duchowy wstępuje jeszcze w trzy wyższe sfery! Tak popularne wśród ludzkości obserwacje nadzwyczajnych zjawisk z udziałem aniołów opiekuńczych jak cudowne uratowanie z opresji, dokonywane są z łaski Bogów czy Bogiń o najniższej randze w Niebiosach, tych z gatunku Rudra-devas, przez aniołów rudrowych! Ludzie muszą się nauczyć, że na łaskę Niebios, Opatrzności trzeba sobie dobrze zasłużyć swoimi czynami, myślami i mową zgodnie z odwiecznymi prawami duchowymi, bo inaczej cuda ani zjawiska nadprzyrodzone nie mogą zachodzić. Niebiosa ingerują tylko wtedy, kiedy czyjeś życie zasługuje na to, aby człowieczej istocie udzielić pomocy, a przecież ludzki rok kalendarzowy to w świecie Rudrów zaledwie jeden dzień! Życie anielskich promiennych bytów stworzonych ze światła i dźwięku biegnie eonami, w czasie których przemijają gwiazdy i całe słoneczne systemy, chociaż też mają miejsce reinkarnacje czy raczej przeistoczenie w postać coraz wyższą i potężniejszą. Siły ciemności i mroku, istoty demoniczne i diabelskie nie są porównywalne z aniołami, gdyż wszelkie astralne i mentalne demony należą co najwyżej do rangi istot odpowiadającym Półbogom, Półaniołom, stąd swą ciemną mocą mogą jedynie otumaniać ludzi. Deva i Devi jako mieszkańcy światów niebiańskich, świetlistych, promiennych są stale połączeni z wyższymi Hierarchiami i z samym Absolutem, tworząc bardzo głęboko powiązany świat, super świat tworzący jako całość wielki Oświecony Nadumysł, przestrzeń duchowej realizacji. Każda Deva ma świadomość jedności z całymi Niebiosami i świadomość połączenia z Bogiem-Absolutem, Śiwa-Śakti jak i z wyższymi nadzorczymi i nauczającymi bytami w przestrzeni światła i wibracji Boskości. Inkarnowane na Ziemi istoty pełniące role Gurudevas, Niebiańskiego Przewodnika Drogi są bramami do wyższego świata i łącznikami, czy źródłami udzielającymi boskiej, niebiańskiej łaski, wiedzy i mocy. Inkarnacyjno-transformacyjny charakter inkarnowanych Bóstw jest doskonale znany i opiewany we wszystkich kulturach duchowych na całej Ziemi, choć ludziom nie jest łatwo poznać subtelne sprawy!
Zaledwie cztery anioły takie jak Rafael, Uriel, Gabriel, czy Michael wspominane przez chrześcijaństwo to tak szczątkowe okruchy wiedzy o niewidzialnym wyższym świecie, który jest niejako nałożony na materialne przestrzenie wszechświata, ponad którymi istnieje to, co jest ponad ludzkim wyobrażeniem. Najłatwiejsza metoda posłania aniołka z Niebios dla ludzkości, to zapakowanie anielsko-boskiej duszy w skafander materialnego ludzkiego ciała i wrzucenie go niczym desant w odrodziny ludzkiej egzystencji. Jest to uczucie towarzyszące również istotom ze światów półanielskich i konkurencyjnych demonicznych, które jednak stworzone są z czarnej materii Kosmosu, z ciemnych cząstek pożerających dobro i światło dla własnych jedynie niegodziwych celów. Niebiańska inkarnacja na Ziemi zwana jest Awatara, bo jest to Zstąpienie albo zesłanie dla ludzkości anioła wcielonego w ludzką postać, a tysiące Dewów bywa mocno zaangażowanych w każdy taki eksperyment. Inkarnacja z Niebios Tuszita jest już wielką rzadkością, a jeszcze bardziej niezwykłym byłby Bóg, czy Bogini z Niebios Wasudevas, choć są to istoty tworzące i unicestwiające całe formy życia, siewcy życia we Wszechświecie, którzy ożywiają całe planety w różnych wymiarach istnienia, stad zwane Tchnieniami. Inkarnacja ósmej hierarchii Viśvedevas to forma, która w jednej chwili przemieniłaby dogłębnie całą ludzkość z uwagi na swą wszechobecność we wszystkich wymiarach i wielką duchową moc, a raczej wszechmoc, która pozwala swobodnie przetwarzać materię i formy życia! Dziewiąta sfera to istoty Najwyższych Aniołów-Bogów, ale ciągle to jeszcze mieszkańcy Niebios i poddani Królestwa Światłości w wiecznym porządku wyższych sfer Wszechświata. Absolut, Brahman, Śiva, Jahwah, Allah jest jeszcze ponad Bogami, co dla prostego ludzkiego umysłu bywa zbytnio abstrakcyjne. Niebiańska wiedza o aniołach jest bardziej obszerna, niźli małe i wyrywkowe wspominki o tych czystych i doskonałych światach. Anioły nie są ani maszynami ufoludków, ani ideami umysłu, jak to usiłują przedstawić ludzie zanurzeni w mroku demonizmu, ignorancji, czy wręcz głupoty i złośliwości wobec Objawionej Duchowej Prawdy. Kontemplowanie opisanych anielskich wizji może jednak prowadzić do wynalazczej inwencji twórczej albo pogłębionej refleksji, o ile osoba gromadzi i wzmaga element Światłości, a nie Mroku!
Planeta Ziemia jest na peryferiach Galaktyki Drogi Mlecznej położona, będąc z kosmicznego punktu widzenia dobrym miejscem do zsyłki wszelkich złych i skażonych, grzesznych i zdeprawowanych dusz, które skazano na banicje nawet z lepszych materialnych planet w Galaktyce, nie tylko z wyższych półduchowych światów! Uwięzione w łańcuchu globów dusze mogą być doświadczane w mineralnych, roślinnych i zwierzęcych formach bytu zanim odzyskają cenne ludzkie odrodziny, które są testem przydatności, badaniem przez wiele wcieleń, czy dusz uległa naprawieniu, odwróciła się od zła i podąża za naukami Posłańców Niebios, Awatarów, tytułowanych częściej Gurudevas! Ewolucyjne Koła ludzkości powtarzają się w wielkich czasowych cyklach i epokach, gdzie 5 tysięcy, 12 tysięcy lat to najkrótsze miary czasu, obrót których powtarza historie określonych grup i cywilizacji dusz, wyławiając z błota zepsucia te, które nadają się do ścieżki Mądrości i Prawdy. Cały ten tygiel oczyszczania dusz ma za zadanie oddzielić element ciemności i mroku od elementu Światła i Ducha tak, aby istoty odzyskały naturę pierwotną, czystą i niepokalaną skażeniami. Nurzanie się w niegodziwościach może nie tylko przedłużyć proces oczyszczania, ale i całkiem uniemożliwić duszy powrót do świata, w którym była poprzednio, powodując unicestwienie tych, którzy zamiast iskrami boskości obrastają brudem ciemnoty i mroku. Co pewien czas Awatarowie przybywają i zabierają część ludzi, która uległa duchowej naprawie do nieco lepszego świata w łańcuchu Ziemi, a później nawet do pierwotnych sfer, z których zdecydowana większość istot tutaj spadła na banicje w uroczy acz mroczny zakątek Galaktyki Mlecznej Drogi. Ludzie ulegają przemianie ku wyzwoleniu na tym kosmicznym odludziu, ale też bywa, że ulegają zepsuciu, które jedynie pogarsza ich los a nawet utratę ludzkich odrodzin, uważanych przez mistyków za cenną szansę daną Duchowej Ewolucji. Zainteresowanie aniołami i duchowością wróży okresową poprawę losów ludzkości oraz wyzwoleniem jakiejś grupy światłych dusz, o ile wiernie będą słuchać Głosu Gurudeva!
Waruna – strażnik ładu i porządku niebios
Jednym z najstarszych Archontów, Archaniołów - Władców Niebios w wedyjskiej duchowości euroazjatyckiej jest Waruna Dewa, wielka anielska i dobra istota, o której powiada się, że jest tym, który ogarnia i obejmuje sobą cały świat. Śri Waruna Dewa uważany jest przez widzących za personifikację Nieba otaczającego całą planetę, świat ziemi, a także niebiańskiego ducha wód, rzek, jezior i oceanów oraz chmur deszczowych czy rosy, mgły. Często stowarzyszony jest ze Śri Mitrā i występuje w postaci Mitrāwaruńa – Przyjaciela Sprawiedliwych, gdyż Waruňa utożsamiony jest jako Anioł z Wyrocznią Boskiej Prawości i Sprawiedliwości, jest uosobieniem Praw Niebios, Ładu i Porządku natury, jaki panuje pod Niebem na Ziemi. Idea Mitrā-Waruňa symbolizuje też fakt przychodzenia Boskich Posłańców na Ziemię parami, jako bracia jak to było w przypadku Bālarāma i Śri Kriszna, czy jako Mistrza i Ucznia w przypadku Eliasza i Elizeusza! Waruňa jest jednym z Siedmiu Władców Nieba, Wszechrzeczy i duchowym, dobrym Strażnikiem Planety. Żyje w najwyższych Niebiosach zwanych często Niebiosami Niebios albo niebiańskim Empireum.
Śri Waruňa ogląda i dogląda całego świata, szczególnie żyjącej ludzkości i dlatego zwany jest Tysiącokim, a Jego Boska Postać faktycznie posiada tysiące oczu i uszu! Święte Pisma, Weda naucza, że Pan Waruňa jest władcą moralnego prawa znanego jako Rta, a jest to Prawo Odpłaty, Zasada Zwrotu, czyli Prawo Kary i Nagrody! Archont Waruňa, Strażnik Rta jest tym, który kara występki istot, które łamią Prawo Boże, ale i wybacza tym, którzy okazują skruchę, żałują grzechów i błędów oraz dokonują zadośćuczynienia. Mitrāwaruňa to jakby duże postacie, nieubłaganej Sprawiedliwości Bożej w imieniu Waruňa oraz Przebaczenia Bożego w imieniu Mitrā, czyli Maitreya. Waruňa Dewa jest też dawcą deszczu i rosy, ożywczych sił dla podtrzymania życia, także wody życia jaka płynie w niebiańskich strumieniach dla Świętych.
Człowiek powinien skupiać się w imieniu Waruna, jednego z Siedmiu Czuwających, którzy dzierżą Straż nad rodzajem ludzkim i planetą, skupiać się w świadomości Waruňa Dewa i starać się zrozumieć podstawowe odwieczne zasady i prawa panujące w przyrodzie. Zasada Odpłaty jest bardzo prosta, co człowiek sieje myślą, słowami jak i czynem, to i żąć będzie jako plany swego losu, a odstępstwo od tej zasady jest rzadkie i tyczy tych, którzy szczerze odwracają się od zła, dokonując skruchy i zadośćuczynienia. Niech ludzie stają się świadomi, że co czynią, myślą i mówią, przyjdzie na nich z powrotem, jeśli w porę temu nie zapobiegną całkiem wielkim wysiłkiem. Oczywiście dobro przyjmuje się z radością, ale zło z wielką trwogą. Ludzkie czyny i słowa oraz myśli, czyli wszystkie zewnętrzne i wewnętrzne działania sumują się i kumulują, a w końcu spadają na człowieka z powrotem niejako odbijając się od niewidzialnego lustra Niebios trzymanego przez Śri Waruňa Dewa!
Ludzkim istotom trudno sobie wyobrazić postać anioła, gdyż w rzeczywistości każdy anioł to istota więcej wymiarowa, przekraczająca czas i przestrzeń, a personifikacje niebiańskich bytów to coś takiego jak rzut złożonej figury przestrzennej na płaską przestrzeń kartki papieru. Obrazy i podobizny Niebian, będących Bóstwami i Boginiami to tylko ukazanie przymiotów, jakich człowiek może i powinien się nauczyć od takiej wyższej istoty dla swego dobra, a niekompletne wyobrażenie Istoty, gdyż posiadanie tysiąca oczu może być trudne do pojęcia dla człowieka. Symbolicznie Anioł Waruňa jest przypisany zachodowi z pośród czterech kierunków, żywiołowi wody (Apa) czy zmysłowi smaku i gustu, ale też jest przecież uznanym władcą żyjących w wodzie stworzeń o postaci cudacznych smoków, krokodyli czy jaszczurów, jako panujący nad rasami jaszczurowatymi. Waruňa Dewa kontroluje życie wodne i procesy powstawania życia w wodach, opiekuje się wszystkim, co żyje w oceanach, jeziorach czy rzekach.
Waruňa Dewa, jeden z Siedmiu Strażników, Czuwających, którzy wchodzą przed Oblicze Stwórcy jest mocno związany z rozsiewaniem życia w świecie, wprowadzaniem lub usuwaniem, tak ras jak i gatunków i to nie tylko w materialnej sferze istnienia. Prawo dotyczy przecież Jaźni, Duszy, a karma zgromadzona w jednym życiu, jeśli nie spadnie na osobę i nie zaowocuje w tym życiu, będzie jej towarzyszyć w jej dalszym istnieniu po śmierci oraz tworzyć jej los kolejnej, następnej inkarnacji w świecie. Waruňa kontroluje przemiany Ego Jaźni w procesie ewolucji i jest Hierofantem pasującym ludzi do coraz wyższych form ludzkiego bytu, a generalnie wyróżnia się sześć stacji duszy, czyli Sześć stopni transformacji ludzkiego Ego, od najbardziej prymitywnego i zwierzęcego – demonicznego, poprzez humanitarne człowieczeństwo, stopień mądrości i miłości, aż do stadium anielskiego, co zwie się Wyższą Jaźnią, Dewatą! Można powiedzieć, że Śri Waruňa dosiada smoka Jaźni i ujeżdża aligatora Ego, kontrolując dzikie i nieświadome instynkty, czy zachowanie ludzkich istot.
Himalajska duchowość poleca kontemplować Śri Waruňa Deva w związku z ośrodkiem Swādhisztana, Siedzibą Światła Jaźni, przedstawianym jako Kwiat Lotosu o sześciu płatkach w podbrzuszu, pod pępkiem. Postać Strażnika Dharmy, Prawa symbolizowana jest pozycją lotosu, a splecenie nóg oznacza całkowicie panowanie nad niższą, zwierzęcą częścią ludzkiej natury w szczególności nad emocjami należącymi do żywiołu wody. Dźwiękiem, sylabą wibracji Śri Waruna jest głoską Wam, w świętym języku aniołów, jakim jest Sanskryt jest to półsamogłoska, co oznacza, ze dźwięk ”a” jest bardzo krótki i ledwie słyszalny w recytacji. Waruňa Deva dzierży wśród swoich atrybutów Czarę, Dzban na leczniczą wodę życia, która jest lekarstwem dla ludzkich pragnień i służy obmywaniu ran skrzywdzonych. Światło lotosu sześciopłatkowego bywa albo pomarańczowe w środku kwiatu, co symbolizuje panowanie nad ego i powściągnięcie od wszelkiego złego oraz religijną, pobożną żarliwość, albo jest zielonkawo-szmaragdowe jak blask wód zabarwionych zielenią przyrody i błękitem nieboskłonu! Joga i Tantra poleca ludziom zestaw praktyk zwanych Szatsampati, Poszóstnym Uzdatnieniem, a jest to w istocie sześć rodzajów tajemnej duchowej Jogi dla transformacji Ego, Niższej Jaźni w Jaźń Wyższą, czyli Boską Duszę! Mamy tutaj i Jogę Skupienia w Świetle i Jogę Śnienia, a także Jogę Cudownej Mocy, a przecież podstawą pracy związanej z ośrodkiem Waruňa mogą być prócz kontemplacji ducha żywiołu wody oraz praw przyrody, także harmonijne związki miłosne pomiędzy kobietą a mężczyzną, co jest częścią Tantry Miłowania i Rozkoszy! Oczyszczenie i sublimacja własnego Ego tworzy bowiem wielką zdolność do pojednania i złączenia dwóch Ego, Jaźni kobiety i mężczyzny!
Waruňa Dewa stowarzyszony jest także ze strumieniem Apana przypominającym spływający strumień wód z góry, a jest to rodzaj oddechu do praktyki wraz energią Soma, Ćandra, Anioła Księżyca, praktyką długowieczności, czy z energią Anioła Wenus, Śukra Deva. Rytm Waruňa dzieli rytm na sześć części po dwa miesiące, a także Mitrā-Waruňa dzielą tak dzień jak i noc na sześć równych dwugodzinnych części każdy. Waruňa Dewa to anielski Archont, który namaszcza ludzi Wybranych przez Boga dla wypełnienia Misji, jaka zostanie im powierzona w dziele zbawienia i rozwoju ludzi. Śri Waruňa to Mędrzec- Starzec o wielce Czcigodnym Obliczu, a także Anioł Sędzin, Wykonawca Boskich Wyroków i Sprawiedliwych Sądów Niebios, o jakich mówią religie. Powiązanie Waruňa z Mitrā Dewą oraz Wishņu – Zbawicielami Ludzkości pokazuje Śri Waruňa jako Anioła wielce zaangażowanego w taki zwrot karmy na przeszłych ludzi, aby życie dla nich było lekcją zmuszającą do refleksji, a także zmiany i postępu. Pan Waruna przewodzi Lipika Dewom, Aniołom Karmy, które dopełniają dzieło wykonywania zwrotu i kary, przędą los z ludzkich czynów, mowy i myśli tworząc przeznaczenie oraz cykle przemiany. Waruňa Dewa jest Aniołem Piątku, drugim aniołem Poniedziałku oraz Władcą szóstego roku każdego Siedmiolecia!
AUM! AUM! AUM!
Czy można być jednocześnie człowiekiem-aniołem i dzieckiem indygo?
OdpowiedzUsuń